1 Waarom sloeg de domesticatie van planten en dieren aan in de Vruchtbare Sikkel?
1.1 Klimatologische omstandigheden
Het einde van de laatste ijstijd (ca. 10.000 jaar geleden) zorgde in de hele wereld voor een klimaat- en milieuwijziging. In het Midden-Oosten resulteerde deze warmere periode in vruchtbare graslanden waarop wilde granen floreerden en grote kuddes voorkwamen van de wilde stamvorm van schaap en geit.
1.2 De toevalsfactor
We hebben op aarde 65 plantensoorten die uiterst geschikt zijn voor domesticatie. Maar liefst 32 van die bruikbare plantensoorten groeiden in de Vruchtbare Sikkel. Dit is een sikkelvormig gebied in het Midden-Oosten dat bestaat uit de Levant en het Taurus- en Zagrosgebergte. De wilde granen die in de Vruchtbare Sikkel voorkwamen lenen zich perfect voor domesticatie omdat het eenjarige zelfbestuivende planten zijn met een hoog eiwitgehalte. Ook de schapen en geiten die voorkwamen op de vruchtbare graslanden zijn uiterst geschikt voor domesticatie. Dit valt te verklaren doordat ze kuddedieren zijn die steeds hun leider volgen. Deze leidersrol kon heel gemakkelijk overgenomen worden door de mens. Dit zorgde ervoor dat deze dieren na verloop van tijd erg afhankelijk werden van de mens.
2 Welke invloed had de laatste ijstijd op de levenswijze van de jager-verzamelaars in de Vruchtbare Sikkel?
Het einde van de laatste ijstijd zorgt voor een overvloed aan voedsel in de Vruchtbare Sikkel. Door die overvloed aan voedsel, gaat men geleidelijk aan een voorkeur ontwikkelen voor bepaalde fauna en gewassen. De jager-verzamelaars veranderden in selectieve jager-verzamelaars die gespecialiseerd waren in de pluk van bepaalde gewassen en de jacht op bepaalde dieren. Bovendien bleef de mens in de buurt van zijn geprefereerde planten en dieren, waardoor men slechts in beperkte mate ging rondtrekken. Zo ontstonden er op bepaalde plekken de eerste nederzettingen. In de Levant vond men sporen terug van kleine ronde huizen in tichelsteen en ronde silo's die fungeerden als graanopslagplaatsen. De oudste sporen van sedentarisatie in de Levant in combinatie met selectieve jacht en voedselpluk worden toegeschreven aan de Natufiaancultuur, ca. 12500-9500 v.Chr.
